Oude liefde ...
oude liefde roest niet...
Harm en Tienie na 70 jaar weer verkering
Wonderschone uren brachten ze door, maar op een avond liep het mis
Harm Boon (94) en Tienie Nijenhuis (89) zijn op woensdag, Valentijnsdag, samen. Zeventig jaar nadat hun verkering uitging, hebben ze elkaar opnieuw gevonden. Toen ze het zeventig jaar geleden in het Stadspark van Groningen uitmaakte, bleu en verlegen, leek hij voorgoed uit haar leven te zijn verdwenen. Harm Boon en Tienie Nijenhuis een stel? Nee, het mocht kennelijk niet zo zijn.
Bron: DVHN, 14 februai, pagina 3
Foto: Ducan Wijiting
Marcel L ooden
Maar het lot heeft anders beslist en ze toch weer samen gebracht. Waarbij een hoofdrol was weggelegd voor Hilda, dochter van Harm. ,,En waardoor we op Valentijnsdag samen dineren’’, vertelt Tienie (,,Zeg maar Harm en Tienie’’) met een brede lach.
Ze doet haar verhaal in de huiskamer van haar woning in Scheemda, met Harm op de stoel naast zich en even verderop Hilda. Ja, haar woning. Want samen leven, dat doen ze niet. ,,Ik woon nog altijd in Hoogkerk’’, vertelt Harm. ,,Maar we zien elkaar heel geregeld, zijn de weekenden vaak bij elkaar. We maken veel kilometers met de taxi
Ze zijn 94 en 89 jaar oud maar ogen jonger en monter, hebben vooral ook een ijzersterk geheugen. Alles weten ze nog van hun jeugdverkering, van hun eerste ontmoeting bij de brug in Oosterwolde, op die vakantiedag. ,,Ik woonde in de stad Groningen, mijn geboortestad, en maakte met een kameraad een fietstocht’’, vertelt Harm. ,,We kwamen in Oosterwolde terecht en daar trof ik Tienie, samen met een vriendin. Tienie woonde in Oosterwolde. We waren heel jong, ik was 19, zij nog jonger.
Het klikte tussen hen beiden en ze schreven elkaar brieven. En enkele jaren later werd de kalverliefde een serieuze verkering. ,,Ik kreeg toen een baantje in het Academisch Ziekenhuis in Groningen, had daar ook kost en inwoning’’, blikt Tienie terug. ,,Toen zagen we elkaar veel vaker. ‘s Avonds maakten we wandelingen.’’
Wonderschone uren brachten ze samen door, maar op een avond, tijdens zo’n wandeling, liep het mis. Innig gearmd, dicht tegen elkaar gedrukt, liepen ze door het Stadspark maar Tienie kreeg het plots benauwd. ,,Ik was 18 jaar, verlegen, wat bang, ik durfde niet meer, ik heb het uitgemaakt.
Zo scheidden hun wegen zich. Maar met de elasticiteit die hoort bij de jeugd, pakten ze de vrolijke draad van het leven snel weer op. Harm werkte bij Schröder, de zaak van herenstoffen en fournituren in Stad. Een zaak waar hij later ook eigenaar van zou worden. Hij ontmoette Johanna, trouwde met haar, vestigde zich in Hoogkerk, kreeg twee kinderen. Tienie vond in Hendrik haar man, ging wonen in Wedde, werd moeder.
Zo gleden de decennia voorbij en leefden ze hun leven, niet eens zo ver van elkaar, in Wedde en Hoogkerk.
Tienie verloor jaren geleden haar man en verhuisde uiteindelijk naar Scheemda. Harm werd in 2017 weduwnaar en bleef in Hoogkerk wonen. Zo zouden de jaren verder voorbij zijn gegaan als Tienie niet ruim een jaar geleden op Facebook de naam Hilda van Sloten-Boon had gelezen. ,,Ik las haar naam in een bericht over Wedde, ik volg de ontwikkelingen in dat dorp nog altijd. Ik besloot haar een berichtje te sturen en te vragen of ze misschien familie was van Harm. Je wist tenslotte maar nooit.
Hilda was verrast door die vraag. ,,Maar ik besloot toch te reageren en antwoordde bevestigend. Toen schrok ik wel even want in het volgende bericht stond dat ze ooit een relatie met mijn vader had gehad. Maar dat bleek dus al heel lang geleden te zijn geweest. Ze vroeg me of ik een ontmoeting kon regelen. En dat heb ik ook gedaan.
Waardoor Harm en Tienie een jaar geleden plots weer tegenover elkaar stonden. ,,Het mooie was dat het meteen weer klikte, het voelde als vanouds”, zegt Harm. ,,En ik verheug me op Valentijnsdag. In een flat in mijn buurt hebben ze dan een speciaal Valentijnsdiner en daar heb ik Tienie voor uitgenodgd.
Tienie zei natuurlijk ja. En zo zitten ze woensdag in Hoogkerk samen aan tafel, met kleine en vrolijke vlinders in de buik. En met de hoop dat hun verkering deze keer wel nog jaren standhoudt.
Vorige bericht | Terug | Volgend bericht |