Ik ben als een boom, door veel honden bezocht
ze zeiken wat af in m'n straat
's morgens en 's middags maar ook 's avonds laat
ik voel me er knap mee bekocht

dan komt er weer een met schurft aan z'n poot
een ander, die zit zonder baas
een derde heeft last van z'n lever of blaas
en gaat van de pijn bijna dood

ik vraag me dan af: er is een asiel
waarom gaan ze daar dan niet heen 
met al hun gejank en gedrens

maar toch blijf ik staan, soms met pijn in mijn ziel
en geef steeds mijn schors weer te leen
een boom is toch ook maar een mens